Ik weet niet zo goed hoe en waar ik moet beginnen maar ik ben al een aardig tijdje bezig om zwanger te worden. Voordat ik met de Puregon startte heb ik jaren gekleden al een poging gedaan om zwanger te worden. Zal nu zo'n 8 jaar geleden zijn...... Ik zat toen in een andere relatie; getrouwd. Ik was al een tijdje met de pil gestopt maar er gebeurde maar niets, zelfs geen menstruatie. Op den duur doorverwezen naar de Gyn. Alles werd natuurlijk eerst bekeken met een inwendige echo maar deze wees niets uit. Dus starten met een week Primoluut om de bloeding op te wekken en clomid 50mg 3x daags 1 pil. Vanaf cyclusdag 12 (dag 1 is de 1e dag van de menstruatie) om de 3 dagen een inwendige echo. Echt geen pretje....je voelt je daar zo kwetsbaar. Om het in een notendop te vertellen; het werkte allemaal niet waardoor ik op den duur mocht starten met 150mg Clomid. Ook kreeg ik soms Primoluut omdat de Clomid de ene maand wel pakte en de andere keer was ik weer resistent. En met pakte bedoel ik dat ik soms dus wel groeide eitjes had en de andere keer groeide er dus niets. Ook was het bij mij soms zo ik dan weer geen genoeg Progest had aangemaakt. Dus dan heb je geen bewezen eisprong. Zo heb ik bijna een jaar doorgesukkeld.
De gynaecologen konden er niet veel mee, ik kreeg steeds
hetzelfde te horen; dit kan mevrouw, het komt niet vaak voor maar helaas
gebeurt het wel eens dat het niet altijd
pakt. Laten we nogmaals dezelfde hoeveelheid proberen en zien wat er gebeurt.
Of; laten we over 2 dagen weer afspreken en dan zien we wel. Da’s leuk om de 2
of 3 dagen terug maar ze vergeten geloof ik dat je dus steeds een andere gyn
hebt als je pech hebt … Afijn ik ben gestopt met deze behandeling omdat mijn ex
man en ik uit elkaar gingen. Het was wel fijn om die break ervan te hebben maar
je blijft je ongerust erover voelen en natuurlijk bklijf je met 1001 vragen
zitten. Daarnaast de zorg; hoe vertel ik dit aan mijn nieuwe partner…..
In 2009 leerde ik mijn huidige partner kennen. Omdat ik toch
maar weer terug aan de pil was gegaan (op advies van de gyn want tja je weet
maar nooit wat er opeens kan gebeuren want er is immers niets medisch aangetoond)
moest ik dus eerst weer ontpillen. Helaas gebeurde er weer niets dus ik mocht
gelukkig na 4 mnd al naar de gyn terug. Oud dossiers erbij gepakt en ik mocht
opnieuw beginnen met de Primoluut en 150 mg Clomid. De eerste cyclus begint gelijk goed, mooi
groeiende follikels en ik lag helemaal op schema. Ik werd na de zoveelste
inwendige echo naar huis gestuurd met huiswerk: klussen. Wij super blij
natuurlijk. Maar helaas een teleurstelling. Zo is dit een maand of 3 doorgegaan
met maar bij 1 cyclus een bloedtest om te zien of ik wel voldoende Progestogon had aangemaakt.
Uit de test bleek dat ik wel genoeg had aangemaakt maar
helaas werd ik al vrij snel na mn eisprong ongesteld. De cyclus daarop groeide
er gen 1 follikel, dit terwijl ik de 1e 3mnd dus wel follikels had.
Ik kreeg weer hetzelfde verhaal als toen te horen; kan gebeuren, we hebben er
geen verklaring voor, nee komt niet vaak voor, we gaan het nog 1 keer proberen.
Gelukkig sloeg het de 2 cyclussen daarna wel aan maar ik kreeg geen bloedtest
om mijn Progestogon te meten. Kreeg ook te horen dat mijn follikels wel traag
groeide en snel plopte maar dat we in ieder geval op de goede weg zaten. Iedere
cyclus warbij ik wel goede follikels had kluste we braaf op de huiswerkdagen en
ook op de meest 5 vruchtbare dagen. Deze zijn trouwens niet (of nauwelijks) te
testen bij iemand die aan de hormoonbehandelingen zit. Daar kwam ikzelf achter.
Ik heb zo vaak eisprongtesters gekocht en uit de tests bleek dat ik deze dus
steeds niet had. Dus ik heb tijdens een zoveelste inwendige echo onderzoek maar
eens gevraagd hoe dit zat. Wat bleek, omdat ik die pillen slik pakt zo’n test dus
niet of zelden. Leuk dat ze dit ff van
te voren zeggen tegen je.
We zouden nog 1 cyclus afwachten en als er dan een follikel zou groeien en deze zou rond de 18mm zijn dan zou ik een Pregnyl injectie krijgen. Nog nooit van gehoord. De gyn legde me uit dat dit regelmatig wordt gegeven om de follikel nog een laatste zetje te geven. Nou daar had ik alleen nog maar over gelezen maar waarom is dit nooit eerder bij mij gezet. In ieder geval bij de cyclussen dat ik dus wel een groeiende follikel had?!?! Weer het standaard(ik hou mn hand boven mn collega’s antwoord) antwoord; dat beslist degenen die het beleid erover voeren. Ja, maar als ik dus steeds een ander gyn heb hoe krijg ik degene die het beleid voert hier dan over te spreken?Moet de gyn dit dan niet doorgeven aan diegene. Nou mevrouw, de gyn die u op dat moment behandelde had dit anders heus wel doorgegeven als daar een reden toe was. Nou daar zit je dan als patiënt. Uitgekletst. Maar omdat je graag een kindje wilt en je weet dat je afhankelijk ben van hen houdt je maar je mond (ik dan).
Dus ik kreeg voor het eerst een Pregnyl injectie nadat mijn follikel braaf 18mm was. Ik kon dit ophalen bij de apotheek van het ziekenhuis. Zij bellen mij voor een afspraak te maken om deze bij hun op te halen. Door de ervaring weet ik dat dit de volgende dag of aan het eind van de dag bij de apotheek geleverd wordt dus dan kan je diezelfde dag of een dag later dus weer terug naar het ziekenhuis. Nu vraag ik me af; gaat dit bij andere ook zo of alleen bij mijn ziekenhuis?!
Bij de apotheek kreeg ik het goedje mee en na de krabbel zeiden ze; wel koel vervoeren en bewaren hé. Pardon zei ik. Het moet koel bewaard worden en alleen 10 min voor gebruik uit de koelkast halen. Ik zei dat ik nog nooit dit heb gehad en hiervan dus niet op de hoogte was en dus 20mn naar huis moet fietsen. En daarnaast dat ik niet eens wat ik ermee moet doen omdat dit de 1ex is. Van de apotheek zeiden ze dat ze verder geen instructies van de dokter hebben gehad en dat ik dus zelf maar contact moet opnemen met de gyn. Ik denk dan; had de gyn dit zelf niet bij mij moeten aankaarten omdat hij wist dat dit de 1e keer was?! Nogmaals; ben ik de enige bij wie dit zo gaat of zijn er nog meer ziekenhuizen die dit op deze manier doen?
Met een geïrriteerd hoofd stap ik op de fiets naar huis, ben ergens blij dat ik zolang onderweg ben.
Eenmaal thuis direct gebeld en na veel heen en weer gedoe zeiden ze dat ik maar naar de huisarts moest gaan omdat er op de poli geen tijd meer voor was….Ik bellen naar de huisarts. Daar hadden ze er nog nooit van gehoord dat een huisarts dit moest zetten maar gelukkig kon ik terecht. De aller leukste aan dit verhaal is dus dat je van de gyn de datum krijgt dat de Pregnyl gezet moet worden en dat je daar dus niet van af moet wijken. Je snapt best dat ik nogal gestrest bij de huisarts zat.
Helaas had het niet het juiste effect want ik werd vlak na de eisprong ongesteld. Ook de cyclus daarna was ik niet zwanger.
We zouden nog 1 cyclus afwachten en als er dan een follikel zou groeien en deze zou rond de 18mm zijn dan zou ik een Pregnyl injectie krijgen. Nog nooit van gehoord. De gyn legde me uit dat dit regelmatig wordt gegeven om de follikel nog een laatste zetje te geven. Nou daar had ik alleen nog maar over gelezen maar waarom is dit nooit eerder bij mij gezet. In ieder geval bij de cyclussen dat ik dus wel een groeiende follikel had?!?! Weer het standaard(ik hou mn hand boven mn collega’s antwoord) antwoord; dat beslist degenen die het beleid erover voeren. Ja, maar als ik dus steeds een ander gyn heb hoe krijg ik degene die het beleid voert hier dan over te spreken?Moet de gyn dit dan niet doorgeven aan diegene. Nou mevrouw, de gyn die u op dat moment behandelde had dit anders heus wel doorgegeven als daar een reden toe was. Nou daar zit je dan als patiënt. Uitgekletst. Maar omdat je graag een kindje wilt en je weet dat je afhankelijk ben van hen houdt je maar je mond (ik dan).
Dus ik kreeg voor het eerst een Pregnyl injectie nadat mijn follikel braaf 18mm was. Ik kon dit ophalen bij de apotheek van het ziekenhuis. Zij bellen mij voor een afspraak te maken om deze bij hun op te halen. Door de ervaring weet ik dat dit de volgende dag of aan het eind van de dag bij de apotheek geleverd wordt dus dan kan je diezelfde dag of een dag later dus weer terug naar het ziekenhuis. Nu vraag ik me af; gaat dit bij andere ook zo of alleen bij mijn ziekenhuis?!
Bij de apotheek kreeg ik het goedje mee en na de krabbel zeiden ze; wel koel vervoeren en bewaren hé. Pardon zei ik. Het moet koel bewaard worden en alleen 10 min voor gebruik uit de koelkast halen. Ik zei dat ik nog nooit dit heb gehad en hiervan dus niet op de hoogte was en dus 20mn naar huis moet fietsen. En daarnaast dat ik niet eens wat ik ermee moet doen omdat dit de 1ex is. Van de apotheek zeiden ze dat ze verder geen instructies van de dokter hebben gehad en dat ik dus zelf maar contact moet opnemen met de gyn. Ik denk dan; had de gyn dit zelf niet bij mij moeten aankaarten omdat hij wist dat dit de 1e keer was?! Nogmaals; ben ik de enige bij wie dit zo gaat of zijn er nog meer ziekenhuizen die dit op deze manier doen?
Met een geïrriteerd hoofd stap ik op de fiets naar huis, ben ergens blij dat ik zolang onderweg ben.
Eenmaal thuis direct gebeld en na veel heen en weer gedoe zeiden ze dat ik maar naar de huisarts moest gaan omdat er op de poli geen tijd meer voor was….Ik bellen naar de huisarts. Daar hadden ze er nog nooit van gehoord dat een huisarts dit moest zetten maar gelukkig kon ik terecht. De aller leukste aan dit verhaal is dus dat je van de gyn de datum krijgt dat de Pregnyl gezet moet worden en dat je daar dus niet van af moet wijken. Je snapt best dat ik nogal gestrest bij de huisarts zat.
Helaas had het niet het juiste effect want ik werd vlak na de eisprong ongesteld. Ook de cyclus daarna was ik niet zwanger.
Heden.
Bij de volgende cyclus (Okt 2015) bleek de Clomid weer eens niet te werken. Ik kon pas op dag 16 op controle omdat ik op vakantie was. De follikel had rond de 15mm moeten zijn maar er was helemaal niet gegroeid. Voor de eerste keer werd me uitgelegd wat daarna de stap zou zijn. Puregon injecties voor ruim een week en om de 2dagen op controle. Gelukkig was mijn vriend erbij zodat ik niet het helemaal zelf aan hem moest uitleggen. We zouden er thuis over praten en dan een paar dagen later terugkomen bij de gyn als we deze stap zouden zetten. Mijn vriend zag het niet helemaal zitten want hij vindt de inwendige echo controle al heel erg vervelend. Vanwege zijn werk kan hij er niet altijd bij zijn maar het liefst gaat hij ook niet mee. Hij krijgt het maar niet uit zijn hoofd dat er zo vaak een ander steeds mij daar te onderzoeken is. Hij vindt het echt heel naar en de controles zijn nu al op regelmatige basis waarbij we toch steeds teleurgesteld of verward naar buiten stapte. Bij deze injecties moet je vanaf dag 3 van de cyclus dus 1x daags spuiten en dan vanaf dag 10 van de cyclus om de 2 dagen op controle komen. We hadden het er nu al zo vaak over en het was nu al zo plannen om de echo’s heen dus hij is bang dat het nog meer ons leven gaat bepalen en dat het straks allemaal om gepland klussen draait.
Zelf zie ik niet zo op tegen het spuiten. Ik ben niet bang voor naalden en ik heb zoiets van Diabetici moeten zichzelf ook spuiten dus waarom zou ik dit niet kunnen. Als ik dit wil dan moet ik dit voor lief nemen. We weten niet wat voor effect het op ons heeft als we dit niet proberen. Het is niet zo dat ik mijn vriend heb moeten overhalen maar eerde gerust heb moeten stellen. Hij is vooral bang voor het onbekende (wat hij normaal niet heeft) en had gewoon veel zorgen over ons. Hij wilt niet dat onze relatie er onder lijdt. Volgens hem kan ik met de Clomid kuur al behoorlijk opvliegerig zijn en ook meerder dagen achter elkaar. Logisch dat hij hier bang voor is en dit heb ik ook maar ja, misschien komt het omdat ik een vrouw ben en het gevoel dan toch nog niet zegt te willen stoppen. Zolang ik dit niet voel, onze relatie niet onder hoge druk komt te staan en ik mezelf nog herken wil ik doorgaan.
En misschien heel naïef maar ik heb er nu een beter over dan bij de Clomid. Niet alleen omdat je nu veel meer zekerheid hebt dat er follikels groeien. Ik weet niet, een soort onderbuik gevoel.
Natuurlijk zitten er serieuze nadelen aan de Puregon ten opzichte van Clomid waar je wel over na moet denken. Er is mij uitgelegd dat je zo vaak voor een inwendige echo moet komen omdat ze eerst de juiste dosis moeten vaststellen. Dit is per vrouw verschillend. Onder de mom: iedereen reageert anders erop. Dit doen ze omdat je met Puregon heel gevoel bent voor overstimulatie. Bij meer dan 3follikels (of 2 als de patiënt dit zelf wilt) gaan ze niet verder met de behandeling. Ze stoppen dan met injecties en je mag dan niet meer klussen. Alleen met de zekerheid van een condoom. Dit omdat het anders gevaar zou kunnen opleven voor de vrouw maar ook voor de follikels. Daarom beginnen ze met een lage dosis want opvoeren kan altijd, minderen niet. Kans op een meerling is dus ontzettend groot. Dit is ook gelijk de reden waarom je dus zo vaak langs moet komen omdat de dosis dus langzaam aangepast moet worden. Een ander nadeel is dat de vrouw 1x daags zichzelf de injectie moet geven. Dit moet wel steeds op hetzelfde tijdstip gebeuren. Deze injectie moet ook koel bewaard worden, je moet zelf de hoeveelheid ampullen in de gaten houden en deze zelf bijbestellen. Je moet op diverse plekken onder je navel injecteren om beursheid en overgevoeligheid te voorkomen maar de plek waar geïnjecteerd is kan alsnog geïrriteerd raken of pijn gaan doen. Bijwerkingen, naast de gebruikelijke hormonale stemmingswisselingen, kunnen zijn; hoofdpijn, vocht vast houden, gewichtstoename, gevoelige borsten, verhoogde bloeddruk, buikpijn, trombose, misselijk of diaree
Als je wel doorgaat met 1 tot 3 follikels dan krijg je weer bij 18mm de Pregnyl injectie. Er is mij verteld dat ik vanaf dag 3 van de cyclus dus mijn 1e spuit moet zetten en dat dit van een week tot 14dagen kan duren. Ligt er dus aan hoeveel dosis je lichaam nodig heeft. Op dag 10 terug voor de 1e inwendige echo. Deze echo kan iedere gyn uitvoeren (nadeel) net als bij de Clomid omdat al deze gynaecologen op de hoogte zijn van het protocol en als er echt wat belangrijks(?!) besloten moet worden word dit overlegd met degene die het beleid bepaalt.
Bij de volgende cyclus (Okt 2015) bleek de Clomid weer eens niet te werken. Ik kon pas op dag 16 op controle omdat ik op vakantie was. De follikel had rond de 15mm moeten zijn maar er was helemaal niet gegroeid. Voor de eerste keer werd me uitgelegd wat daarna de stap zou zijn. Puregon injecties voor ruim een week en om de 2dagen op controle. Gelukkig was mijn vriend erbij zodat ik niet het helemaal zelf aan hem moest uitleggen. We zouden er thuis over praten en dan een paar dagen later terugkomen bij de gyn als we deze stap zouden zetten. Mijn vriend zag het niet helemaal zitten want hij vindt de inwendige echo controle al heel erg vervelend. Vanwege zijn werk kan hij er niet altijd bij zijn maar het liefst gaat hij ook niet mee. Hij krijgt het maar niet uit zijn hoofd dat er zo vaak een ander steeds mij daar te onderzoeken is. Hij vindt het echt heel naar en de controles zijn nu al op regelmatige basis waarbij we toch steeds teleurgesteld of verward naar buiten stapte. Bij deze injecties moet je vanaf dag 3 van de cyclus dus 1x daags spuiten en dan vanaf dag 10 van de cyclus om de 2 dagen op controle komen. We hadden het er nu al zo vaak over en het was nu al zo plannen om de echo’s heen dus hij is bang dat het nog meer ons leven gaat bepalen en dat het straks allemaal om gepland klussen draait.
Zelf zie ik niet zo op tegen het spuiten. Ik ben niet bang voor naalden en ik heb zoiets van Diabetici moeten zichzelf ook spuiten dus waarom zou ik dit niet kunnen. Als ik dit wil dan moet ik dit voor lief nemen. We weten niet wat voor effect het op ons heeft als we dit niet proberen. Het is niet zo dat ik mijn vriend heb moeten overhalen maar eerde gerust heb moeten stellen. Hij is vooral bang voor het onbekende (wat hij normaal niet heeft) en had gewoon veel zorgen over ons. Hij wilt niet dat onze relatie er onder lijdt. Volgens hem kan ik met de Clomid kuur al behoorlijk opvliegerig zijn en ook meerder dagen achter elkaar. Logisch dat hij hier bang voor is en dit heb ik ook maar ja, misschien komt het omdat ik een vrouw ben en het gevoel dan toch nog niet zegt te willen stoppen. Zolang ik dit niet voel, onze relatie niet onder hoge druk komt te staan en ik mezelf nog herken wil ik doorgaan.
En misschien heel naïef maar ik heb er nu een beter over dan bij de Clomid. Niet alleen omdat je nu veel meer zekerheid hebt dat er follikels groeien. Ik weet niet, een soort onderbuik gevoel.
Natuurlijk zitten er serieuze nadelen aan de Puregon ten opzichte van Clomid waar je wel over na moet denken. Er is mij uitgelegd dat je zo vaak voor een inwendige echo moet komen omdat ze eerst de juiste dosis moeten vaststellen. Dit is per vrouw verschillend. Onder de mom: iedereen reageert anders erop. Dit doen ze omdat je met Puregon heel gevoel bent voor overstimulatie. Bij meer dan 3follikels (of 2 als de patiënt dit zelf wilt) gaan ze niet verder met de behandeling. Ze stoppen dan met injecties en je mag dan niet meer klussen. Alleen met de zekerheid van een condoom. Dit omdat het anders gevaar zou kunnen opleven voor de vrouw maar ook voor de follikels. Daarom beginnen ze met een lage dosis want opvoeren kan altijd, minderen niet. Kans op een meerling is dus ontzettend groot. Dit is ook gelijk de reden waarom je dus zo vaak langs moet komen omdat de dosis dus langzaam aangepast moet worden. Een ander nadeel is dat de vrouw 1x daags zichzelf de injectie moet geven. Dit moet wel steeds op hetzelfde tijdstip gebeuren. Deze injectie moet ook koel bewaard worden, je moet zelf de hoeveelheid ampullen in de gaten houden en deze zelf bijbestellen. Je moet op diverse plekken onder je navel injecteren om beursheid en overgevoeligheid te voorkomen maar de plek waar geïnjecteerd is kan alsnog geïrriteerd raken of pijn gaan doen. Bijwerkingen, naast de gebruikelijke hormonale stemmingswisselingen, kunnen zijn; hoofdpijn, vocht vast houden, gewichtstoename, gevoelige borsten, verhoogde bloeddruk, buikpijn, trombose, misselijk of diaree
Als je wel doorgaat met 1 tot 3 follikels dan krijg je weer bij 18mm de Pregnyl injectie. Er is mij verteld dat ik vanaf dag 3 van de cyclus dus mijn 1e spuit moet zetten en dat dit van een week tot 14dagen kan duren. Ligt er dus aan hoeveel dosis je lichaam nodig heeft. Op dag 10 terug voor de 1e inwendige echo. Deze echo kan iedere gyn uitvoeren (nadeel) net als bij de Clomid omdat al deze gynaecologen op de hoogte zijn van het protocol en als er echt wat belangrijks(?!) besloten moet worden word dit overlegd met degene die het beleid bepaalt.
Ik kreeg uiteraard eerst weer de Primoluut kuur van een
week. 3x daags 1 pil. 3 dagen daarna menstruatie (Nov 2016). Op de 3e dag had
ik een afspraak voor Puregon instructie. Dan verwacht je iemand die ten eerste
vaker op deze poli werkt en ten tweede iemand die weet wat de procedure van
deze injecties zijn. Helaas was dit bij mijn instructie dus niet het geval. Ze
was niet op de hoogte van het feit dat ik dus voor de 1e keer kwam.
Ze vertelde al direct dat ze nauwelijks op deze afdeling staat. Ze wist niet
dat ik een oefen pen mee naar huis had gekregen zodat ik alvast een beetje wist
waarom het ging. Ze wist niet dat ik nu alleen de Puregon moest en dus niet de
Pregnyl. Ze wist niet dat ik vandaag de 1e injectie ook echt moest
zetten omdat dit dag 3 was. Ze wist niet of het invloed had dat ik het nu in de
middag zet en dan vanaf de volgende dag de injecties in de avond zet. Daar
heeft ze eerst een collega voor geroepen maar die durfde niets met zekerheid te
zeggen dus heeft ze daarna de dienstdoende gyn gebeld voor uitleg en hoelang ik
dit dan moest spuiten.
Nou, toen moest zij mij dus leren hoe de injectiepen werkte en hoe je dit moet gebruiken.
Ben ik de enige met deze ervaring over de instructie van de pen? Mijn vriend was er ook bij en ik voelde hem zwaar geïrriteerd raken. Ik ook natuurlijk maar ik probeerde me rustig te houden omdat ik mijzelf nog moest prikken. Ik dacht dan kan ik zodra ik weet hoe het moet altijd nog klagen hierover. Gelukkig wist ze dan wel hoe de pen werkte en hoe ik deze moest gebruiken. Dit deed ze gelukkig wel heel zorgvuldig en rustig zodat ik haar goed kon nadoen. De eerste keer prikken hebben we samen gedaan. Dit ging in 1 keer goed, ik had geen aarzeling. Mijn vriend sloeg ook gelijk om en vergat dat hij geïrriteerd door de verpleegkundige was. Hij pakte me gelijk vast en zei dat hij super trots op me was en dat dit me gewoon zou lukken. Dit gaf echt een fijn gevoel, voelde me heel gesteund. Omdat hij zo duidelijk zei dat hij trots op me was werd ik dat eigenlijk ook op mijzelf.
Eenmaal thuis bespraken we hoe achterlijk we nu weer geholpen zijn en we vroeg ons series af of dit nu aan het ziekenhuis lag of dat iedereen die met deze fase bezig is zo onprofessioneel behandeld wordt. Ze geven je totaal niet het gevoel dat je bij hun in goede handen bent, dat je hun in vertrouwen kan nemen en dat ze je gaan begeleiden. Het is maar goed dat we zelf goed opgelet hebben bij de gyn want anders had je gewoon gedaan wat zij zei, dit terwijl dit hele cruciale beslissingen zijn. Mijn lief had ook gezegd dat hij het niet erg vond als ik graag wilde dat hij er steeds bij zou zitten of als ik het de injectie niet zelf durfde te zetten dat hij dit dan graag voor me wilde doen. Hoe lief is dat. Ik heb me altijd wel gesteund gevoeld maar hij was tot nu toe (in mijn ogen) voornamelijk bezig met de nadelen en dit voelde ontzettend goed. Ik voelde mijn zelfvertrouwen hierdoor echt groeien en voelde echt dat we deze fase samen zouden aanpakken.
Dag 4 van de cyclus moest ik dus zelf injecteren. Ik wist dat ik dit kon maar toch was ik best een beetje zenuwachtig, vooral omdat ik alleen thuis was. Maar ik wilde hoe dan ook mijn lief een berichtje sturen met daarin dat alles goed gegaan was, dat ik de procedure nog wist, het zelf prikken zonder grote aarzeling ging en ik ook ik geen pijn had. Dus daadkrachtig pakte ik mijn spulletjes uit de koelkast en deed mijn shirt omhoog. Dop eraf, naald erop, op de juiste eenheden zetten, kloppen totdat er een druppel aan de naald zit, rolletje onder mn navel pakken, naald erin, pen indrukken, 5 seconden wachten en de naald eruit halen. Tadaaaaaaa! Wauw helemaal zonder aarzelen zelf gezet. Waar is het publiek als je ze nodig hebt hihi. De prik deed ook niet echt pijn. Je voelt natuurlijk wel wat maar voor mij is het niet iets waas ik tegenop ga zien. Dit is voor mij goed te doen. Vervolgens deed ik de naald eraf en stopte deze in het speciale naaldenbakje. Legde alvast voor de volgende dag een naald klaar en legde de pen weer teug in de koelkast. Ik besloot direct een leuk doosje hiervoor te kopen. Trots belde ik mijn mannetje en ja hoor ook hij vond het weer super knap van me. Als beloning en stimulans (en omdat het gewoon leuk is) hebben we afgesproken dat ik steeds een kusje op de plek van de injectie krijg.
Nou, toen moest zij mij dus leren hoe de injectiepen werkte en hoe je dit moet gebruiken.
Ben ik de enige met deze ervaring over de instructie van de pen? Mijn vriend was er ook bij en ik voelde hem zwaar geïrriteerd raken. Ik ook natuurlijk maar ik probeerde me rustig te houden omdat ik mijzelf nog moest prikken. Ik dacht dan kan ik zodra ik weet hoe het moet altijd nog klagen hierover. Gelukkig wist ze dan wel hoe de pen werkte en hoe ik deze moest gebruiken. Dit deed ze gelukkig wel heel zorgvuldig en rustig zodat ik haar goed kon nadoen. De eerste keer prikken hebben we samen gedaan. Dit ging in 1 keer goed, ik had geen aarzeling. Mijn vriend sloeg ook gelijk om en vergat dat hij geïrriteerd door de verpleegkundige was. Hij pakte me gelijk vast en zei dat hij super trots op me was en dat dit me gewoon zou lukken. Dit gaf echt een fijn gevoel, voelde me heel gesteund. Omdat hij zo duidelijk zei dat hij trots op me was werd ik dat eigenlijk ook op mijzelf.
Eenmaal thuis bespraken we hoe achterlijk we nu weer geholpen zijn en we vroeg ons series af of dit nu aan het ziekenhuis lag of dat iedereen die met deze fase bezig is zo onprofessioneel behandeld wordt. Ze geven je totaal niet het gevoel dat je bij hun in goede handen bent, dat je hun in vertrouwen kan nemen en dat ze je gaan begeleiden. Het is maar goed dat we zelf goed opgelet hebben bij de gyn want anders had je gewoon gedaan wat zij zei, dit terwijl dit hele cruciale beslissingen zijn. Mijn lief had ook gezegd dat hij het niet erg vond als ik graag wilde dat hij er steeds bij zou zitten of als ik het de injectie niet zelf durfde te zetten dat hij dit dan graag voor me wilde doen. Hoe lief is dat. Ik heb me altijd wel gesteund gevoeld maar hij was tot nu toe (in mijn ogen) voornamelijk bezig met de nadelen en dit voelde ontzettend goed. Ik voelde mijn zelfvertrouwen hierdoor echt groeien en voelde echt dat we deze fase samen zouden aanpakken.
Dag 4 van de cyclus moest ik dus zelf injecteren. Ik wist dat ik dit kon maar toch was ik best een beetje zenuwachtig, vooral omdat ik alleen thuis was. Maar ik wilde hoe dan ook mijn lief een berichtje sturen met daarin dat alles goed gegaan was, dat ik de procedure nog wist, het zelf prikken zonder grote aarzeling ging en ik ook ik geen pijn had. Dus daadkrachtig pakte ik mijn spulletjes uit de koelkast en deed mijn shirt omhoog. Dop eraf, naald erop, op de juiste eenheden zetten, kloppen totdat er een druppel aan de naald zit, rolletje onder mn navel pakken, naald erin, pen indrukken, 5 seconden wachten en de naald eruit halen. Tadaaaaaaa! Wauw helemaal zonder aarzelen zelf gezet. Waar is het publiek als je ze nodig hebt hihi. De prik deed ook niet echt pijn. Je voelt natuurlijk wel wat maar voor mij is het niet iets waas ik tegenop ga zien. Dit is voor mij goed te doen. Vervolgens deed ik de naald eraf en stopte deze in het speciale naaldenbakje. Legde alvast voor de volgende dag een naald klaar en legde de pen weer teug in de koelkast. Ik besloot direct een leuk doosje hiervoor te kopen. Trots belde ik mijn mannetje en ja hoor ook hij vond het weer super knap van me. Als beloning en stimulans (en omdat het gewoon leuk is) hebben we afgesproken dat ik steeds een kusje op de plek van de injectie krijg.
Dag 5 en 6 gingen ook erg goed. Tot nu toe ervaar ik ook
(nog) geen pijn of krijg ik blauwe plekken. Over een paar dagen is het dag 10
en dan zien we of het al effect heeft.
Tot dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten