November 2015
Ik weet niet zo goed hoe en waar ik moet beginnen maar ik ben al een aardig tijdje bezig om zwanger te worden. Voordat ik met de Puregon startte heb ik jaren gekleden al een poging gedaan om zwanger te worden. Zal nu zo'n 8 jaar geleden zijn...... Ik zat toen in een andere relatie; getrouwd. Ik was al een tijdje met de pil gestopt maar er gebeurde maar niets, zelfs geen menstruatie. Op den duur doorverwezen naar de Gyn. Alles werd natuurlijk eerst bekeken met een inwendige echo maar deze wees niets uit. Dus starten met een week Primoluut om de bloeding op te wekken en clomid 50mg 3x daags 1 pil. Vanaf cyclusdag 12 (dag 1 is de 1e dag van de menstruatie) om de 3 dagen een inwendige echo. Echt geen pretje....je voelt je daar zo kwetsbaar. Om het in een notendop te vertellen; het werkte allemaal niet waardoor ik op den duur mocht starten met 150mg Clomid. Ook kreeg ik soms Primoluut omdat de Clomid de ene maand wel pakte en de andere keer was ik weer resistent. En met pakte bedoel ik dat ik soms dus wel groeide eitjes had en de andere keer groeide er dus niets. Ook was het bij mij soms zo ik dan weer geen genoeg Progest had aangemaakt. Dus dan heb je geen bewezen eisprong. Zo heb ik bijna een jaar doorgesukkeld.
De gynaecologen konden er niet veel mee, ik kreeg steeds
hetzelfde te horen; dit kan mevrouw, het komt niet vaak voor maar helaas
gebeurt het wel eens dat het niet altijd
pakt. Laten we nogmaals dezelfde hoeveelheid proberen en zien wat er gebeurt.
Of; laten we over 2 dagen weer afspreken en dan zien we wel. Da’s leuk om de 2
of 3 dagen terug maar ze vergeten geloof ik dat je dus steeds een andere gyn
hebt als je pech hebt … Afijn ik ben gestopt met deze behandeling omdat mijn ex
man en ik uit elkaar gingen. Het was wel fijn om die break ervan te hebben maar
je blijft je ongerust erover voelen en natuurlijk bklijf je met 1001 vragen
zitten. Daarnaast de zorg; hoe vertel ik dit aan mijn nieuwe partner…..
In 2009 leerde ik mijn huidige partner kennen. Omdat ik toch
maar weer terug aan de pil was gegaan (op advies van de gyn want tja je weet
maar nooit wat er opeens kan gebeuren want er is immers niets medisch aangetoond)
moest ik dus eerst weer ontpillen. Helaas gebeurde er weer niets dus ik mocht
gelukkig na 4 mnd al naar de gyn terug. Oud dossiers erbij gepakt en ik mocht
opnieuw beginnen met de Primoluut en 150 mg Clomid. De eerste cyclus begint gelijk goed, mooi
groeiende follikels en ik lag helemaal op schema. Ik werd na de zoveelste
inwendige echo naar huis gestuurd met huiswerk: klussen. Wij super blij
natuurlijk. Maar helaas een teleurstelling. Zo is dit een maand of 3 doorgegaan
met maar bij 1 cyclus een bloedtest om te zien of ik wel voldoende Progestogon had aangemaakt.
Uit de test bleek dat ik wel genoeg had aangemaakt maar
helaas werd ik al vrij snel na mn eisprong ongesteld. De cyclus daarop groeide
er gen 1 follikel, dit terwijl ik de 1e 3mnd dus wel follikels had.
Ik kreeg weer hetzelfde verhaal als toen te horen; kan gebeuren, we hebben er
geen verklaring voor, nee komt niet vaak voor, we gaan het nog 1 keer proberen.
Gelukkig sloeg het de 2 cyclussen daarna wel aan maar ik kreeg geen bloedtest
om mijn Progestogon te meten. Kreeg ook te horen dat mijn follikels wel traag
groeide en snel plopte maar dat we in ieder geval op de goede weg zaten. Iedere
cyclus warbij ik wel goede follikels had kluste we braaf op de huiswerkdagen en
ook op de meest 5 vruchtbare dagen. Deze zijn trouwens niet (of nauwelijks) te
testen bij iemand die aan de hormoonbehandelingen zit. Daar kwam ikzelf achter.
Ik heb zo vaak eisprongtesters gekocht en uit de tests bleek dat ik deze dus
steeds niet had. Dus ik heb tijdens een zoveelste inwendige echo onderzoek maar
eens gevraagd hoe dit zat. Wat bleek, omdat ik die pillen slik pakt zo’n test dus
niet of zelden. Leuk dat ze dit ff van
te voren zeggen tegen je.
We zouden nog 1 cyclus afwachten en als er dan een follikel zou groeien en deze
zou rond de 18mm zijn dan zou ik een Pregnyl injectie krijgen. Nog nooit van
gehoord. De gyn legde me uit dat dit regelmatig wordt gegeven om de follikel
nog een laatste zetje te geven. Nou daar had ik alleen nog maar over gelezen
maar waarom is dit nooit eerder bij mij gezet. In ieder geval bij de cyclussen
dat ik dus wel een groeiende follikel had?!?! Weer het standaard(ik hou mn hand
boven mn collega’s antwoord) antwoord; dat beslist degenen die het beleid
erover voeren. Ja, maar als ik dus steeds een ander gyn heb hoe krijg ik degene
die het beleid voert hier dan over te spreken?Moet de gyn dit dan niet
doorgeven aan diegene. Nou mevrouw, de gyn die u op dat moment behandelde had
dit anders heus wel doorgegeven als daar een reden toe was. Nou daar zit je dan
als patiënt. Uitgekletst. Maar omdat je graag een kindje wilt en je weet dat je
afhankelijk ben van hen houdt je maar je mond (ik dan).
Dus ik kreeg voor het eerst een Pregnyl injectie nadat mijn follikel braaf 18mm
was. Ik kon dit ophalen bij de apotheek van het ziekenhuis. Zij bellen mij voor
een afspraak te maken om deze bij hun op te halen. Door de ervaring weet ik dat
dit de volgende dag of aan het eind van de dag bij de apotheek geleverd wordt
dus dan kan je diezelfde dag of een dag later dus weer terug naar het ziekenhuis.
Nu vraag ik me af; gaat dit bij andere ook zo of alleen bij mijn ziekenhuis?!
Bij de apotheek kreeg ik het goedje mee en na de krabbel zeiden ze; wel koel
vervoeren en bewaren hé. Pardon zei ik. Het moet koel bewaard worden en alleen
10 min voor gebruik uit de koelkast halen. Ik zei dat ik nog nooit dit heb
gehad en hiervan dus niet op de hoogte was en dus 20mn naar huis moet fietsen. En
daarnaast dat ik niet eens wat ik ermee moet doen omdat dit de 1ex is. Van de
apotheek zeiden ze dat ze verder geen instructies van de dokter hebben gehad en
dat ik dus zelf maar contact moet opnemen met de gyn. Ik denk dan; had de gyn
dit zelf niet bij mij moeten aankaarten omdat hij wist dat dit de 1e
keer was?! Nogmaals; ben ik de enige bij wie dit zo gaat of zijn er nog meer
ziekenhuizen die dit op deze manier doen?
Met een geïrriteerd hoofd stap ik op de fiets naar huis, ben ergens blij dat ik
zolang onderweg ben.
Eenmaal thuis direct gebeld en na veel heen en weer gedoe zeiden ze dat ik maar
naar de huisarts moest gaan omdat er op de poli geen tijd meer voor was….Ik
bellen naar de huisarts. Daar hadden ze er nog nooit van gehoord dat een
huisarts dit moest zetten maar gelukkig kon ik terecht. De aller leukste aan
dit verhaal is dus dat je van de gyn de datum krijgt dat de Pregnyl gezet moet
worden en dat je daar dus niet van af moet wijken. Je snapt best dat ik nogal
gestrest bij de huisarts zat.
Helaas had het niet het juiste effect want ik werd vlak na de eisprong
ongesteld. Ook de cyclus daarna was ik niet zwanger.
Heden.
Bij de volgende cyclus (Okt 2015) bleek de Clomid weer eens niet te werken. Ik
kon pas op dag 16 op controle omdat ik op vakantie was. De follikel had rond de
15mm moeten zijn maar er was helemaal niet gegroeid. Voor de eerste keer werd
me uitgelegd wat daarna de stap zou zijn. Puregon injecties voor ruim een week
en om de 2dagen op controle. Gelukkig was mijn vriend erbij zodat ik niet het
helemaal zelf aan hem moest uitleggen. We zouden er thuis over praten en dan
een paar dagen later terugkomen bij de gyn als we deze stap zouden zetten. Mijn
vriend zag het niet helemaal zitten want hij vindt de inwendige echo controle
al heel erg vervelend. Vanwege zijn werk kan hij er niet altijd bij zijn maar
het liefst gaat hij ook niet mee. Hij krijgt het maar niet uit zijn hoofd dat
er zo vaak een ander steeds mij daar te onderzoeken is. Hij vindt het echt heel
naar en de controles zijn nu al op regelmatige basis waarbij we toch steeds
teleurgesteld of verward naar buiten stapte. Bij deze injecties moet je vanaf
dag 3 van de cyclus dus 1x daags spuiten en dan vanaf dag 10 van de cyclus om
de 2 dagen op controle komen. We hadden het er nu al zo vaak over en het was nu
al zo plannen om de echo’s heen dus hij is bang dat het nog meer ons leven gaat
bepalen en dat het straks allemaal om gepland klussen draait.
Zelf zie ik niet zo op tegen het spuiten. Ik ben niet bang voor naalden en ik
heb zoiets van Diabetici moeten zichzelf ook spuiten dus waarom zou ik dit niet
kunnen. Als ik dit wil dan moet ik dit voor lief nemen. We weten niet wat voor
effect het op ons heeft als we dit niet proberen. Het is niet zo dat ik mijn
vriend heb moeten overhalen maar eerde gerust heb moeten stellen. Hij is vooral
bang voor het onbekende (wat hij normaal niet heeft) en had gewoon veel zorgen
over ons. Hij wilt niet dat onze relatie er onder lijdt. Volgens hem kan ik met
de Clomid kuur al behoorlijk opvliegerig zijn en ook meerder dagen achter elkaar.
Logisch dat hij hier bang voor is en dit heb ik ook maar ja, misschien komt het
omdat ik een vrouw ben en het gevoel dan toch nog niet zegt te willen stoppen.
Zolang ik dit niet voel, onze relatie niet onder hoge druk komt te staan en ik mezelf
nog herken wil ik doorgaan.
En misschien heel naïef maar ik heb er nu een beter over dan bij de Clomid.
Niet alleen omdat je nu veel meer zekerheid hebt dat er follikels groeien. Ik
weet niet, een soort onderbuik gevoel.
Natuurlijk zitten er serieuze nadelen aan de Puregon ten opzichte van Clomid
waar je wel over na moet denken. Er is mij uitgelegd dat je zo vaak voor een
inwendige echo moet komen omdat ze eerst de juiste dosis moeten vaststellen. Dit
is per vrouw verschillend. Onder de mom: iedereen reageert anders erop. Dit doen
ze omdat je met Puregon heel gevoel bent voor overstimulatie. Bij meer dan 3follikels
(of 2 als de patiënt dit zelf wilt) gaan ze niet verder met de behandeling. Ze
stoppen dan met injecties en je mag dan niet meer klussen. Alleen met de
zekerheid van een condoom. Dit omdat het anders gevaar zou kunnen opleven voor
de vrouw maar ook voor de follikels. Daarom beginnen ze met een lage dosis want
opvoeren kan altijd, minderen niet. Kans op een meerling is dus ontzettend
groot. Dit is ook gelijk de reden waarom je dus zo vaak langs moet komen omdat
de dosis dus langzaam aangepast moet worden. Een ander nadeel is dat de vrouw 1x
daags zichzelf de injectie moet geven. Dit moet wel steeds op hetzelfde tijdstip
gebeuren. Deze injectie moet ook koel bewaard worden, je moet zelf de
hoeveelheid ampullen in de gaten houden en deze zelf bijbestellen. Je moet op
diverse plekken onder je navel injecteren om beursheid en overgevoeligheid te
voorkomen maar de plek waar geïnjecteerd is kan alsnog geïrriteerd raken of
pijn gaan doen. Bijwerkingen, naast de gebruikelijke hormonale
stemmingswisselingen, kunnen zijn; hoofdpijn, vocht vast houden,
gewichtstoename, gevoelige borsten, verhoogde bloeddruk, buikpijn, trombose,
misselijk of diaree
Als je wel doorgaat met 1 tot 3 follikels dan krijg je weer bij 18mm de Pregnyl
injectie. Er is mij verteld dat ik vanaf dag 3 van de cyclus dus mijn 1e
spuit moet zetten en dat dit van een week tot 14dagen kan duren. Ligt er dus
aan hoeveel dosis je lichaam nodig heeft. Op dag 10 terug voor de 1e
inwendige echo. Deze echo kan iedere gyn uitvoeren (nadeel) net als bij de
Clomid omdat al deze gynaecologen op de hoogte zijn van het protocol en als er
echt wat belangrijks(?!) besloten moet worden word dit overlegd met degene die
het beleid bepaalt.
Ik kreeg uiteraard eerst weer de Primoluut kuur van een
week. 3x daags 1 pil. 3 dagen daarna menstruatie (Nov 2016). Op de 3e dag had
ik een afspraak voor Puregon instructie. Dan verwacht je iemand die ten eerste
vaker op deze poli werkt en ten tweede iemand die weet wat de procedure van
deze injecties zijn. Helaas was dit bij mijn instructie dus niet het geval. Ze
was niet op de hoogte van het feit dat ik dus voor de 1e keer kwam.
Ze vertelde al direct dat ze nauwelijks op deze afdeling staat. Ze wist niet
dat ik een oefen pen mee naar huis had gekregen zodat ik alvast een beetje wist
waarom het ging. Ze wist niet dat ik nu alleen de Puregon moest en dus niet de
Pregnyl. Ze wist niet dat ik vandaag de 1e injectie ook echt moest
zetten omdat dit dag 3 was. Ze wist niet of het invloed had dat ik het nu in de
middag zet en dan vanaf de volgende dag de injecties in de avond zet. Daar
heeft ze eerst een collega voor geroepen maar die durfde niets met zekerheid te
zeggen dus heeft ze daarna de dienstdoende gyn gebeld voor uitleg en hoelang ik
dit dan moest spuiten.
Nou, toen moest zij mij dus leren hoe de injectiepen werkte en hoe je dit moet
gebruiken.
Ben ik de enige met deze ervaring over de instructie van de pen? Mijn vriend
was er ook bij en ik voelde hem zwaar geïrriteerd raken. Ik ook natuurlijk maar
ik probeerde me rustig te houden omdat ik mijzelf nog moest prikken. Ik dacht
dan kan ik zodra ik weet hoe het moet altijd nog klagen hierover. Gelukkig wist
ze dan wel hoe de pen werkte en hoe ik deze moest gebruiken. Dit deed ze
gelukkig wel heel zorgvuldig en rustig zodat ik haar goed kon nadoen. De eerste
keer prikken hebben we samen gedaan. Dit ging in 1 keer goed, ik had geen
aarzeling. Mijn vriend sloeg ook gelijk om en vergat dat hij geïrriteerd door
de verpleegkundige was. Hij pakte me gelijk vast en zei dat hij super trots op
me was en dat dit me gewoon zou lukken. Dit gaf echt een fijn gevoel, voelde me
heel gesteund. Omdat hij zo duidelijk zei dat hij trots op me was werd ik dat
eigenlijk ook op mijzelf.
Eenmaal thuis bespraken we hoe achterlijk we nu weer geholpen zijn en we vroeg
ons series af of dit nu aan het ziekenhuis lag of dat iedereen die met deze
fase bezig is zo onprofessioneel behandeld wordt. Ze geven je totaal niet het
gevoel dat je bij hun in goede handen bent, dat je hun in vertrouwen kan nemen
en dat ze je gaan begeleiden. Het is maar goed dat we zelf goed opgelet hebben
bij de gyn want anders had je gewoon gedaan wat zij zei, dit terwijl dit hele cruciale
beslissingen zijn. Mijn lief had ook gezegd dat hij het niet erg vond als ik
graag wilde dat hij er steeds bij zou zitten of als ik het de injectie niet zelf
durfde te zetten dat hij dit dan graag voor me wilde doen. Hoe lief is dat. Ik
heb me altijd wel gesteund gevoeld maar hij was tot nu toe (in mijn ogen)
voornamelijk bezig met de nadelen en dit voelde ontzettend goed. Ik voelde mijn
zelfvertrouwen hierdoor echt groeien en voelde echt dat we deze fase samen
zouden aanpakken.
Dag 4 van de cyclus moest ik dus zelf injecteren. Ik wist dat ik dit kon maar toch
was ik best een beetje zenuwachtig, vooral omdat ik alleen thuis was. Maar ik
wilde hoe dan ook mijn lief een berichtje sturen met daarin dat alles goed
gegaan was, dat ik de procedure nog wist, het zelf prikken zonder grote
aarzeling ging en ik ook ik geen pijn had. Dus daadkrachtig pakte ik mijn
spulletjes uit de koelkast en deed mijn shirt omhoog. Dop eraf, naald erop, op
de juiste eenheden zetten, kloppen totdat er een druppel aan de naald zit,
rolletje onder mn navel pakken, naald erin, pen indrukken, 5 seconden wachten
en de naald eruit halen. Tadaaaaaaa! Wauw helemaal zonder aarzelen zelf gezet.
Waar is het publiek als je ze nodig hebt hihi. De prik deed ook niet echt pijn.
Je voelt natuurlijk wel wat maar voor mij is het niet iets waas ik tegenop ga
zien. Dit is voor mij goed te doen. Vervolgens deed ik de naald eraf en stopte
deze in het speciale naaldenbakje. Legde alvast voor de volgende dag een naald
klaar en legde de pen weer teug in de koelkast. Ik besloot direct een leuk
doosje hiervoor te kopen. Trots belde ik mijn mannetje en ja hoor ook hij vond
het weer super knap van me. Als beloning en stimulans (en omdat het gewoon leuk
is) hebben we afgesproken dat ik steeds een kusje op de plek van de injectie
krijg.
Dag 5 en 6 gingen ook erg goed. Tot nu toe ervaar ik ook
(nog) geen pijn of krijg ik blauwe plekken. Over een paar dagen is het dag 10
en dan zien we of het al effect heeft.
Tot dan.