Controle's controle's en tussendoor een beetje diepgang.

Op mijn 1e follikelcontrole begon de gyn weer over mijn 2nd opinie aanvraag, zoals ik al had verwacht. Schijnbaar wilde hij alleen nogmaals zijn standpunt in het kort duidelijk maken en werd het gelukkig geen heel verhaal. Ik zeg gelukkig maar niet zo zeer alleen voor mij maar anders kon het wel eens een ander consult worden want dit is de laatste keer dat ik beleefd mijn mond dichthoud. Als ik mijzelf nu nog 1x moet verdedigen waarom ik een second opinie wil zal ik hun de ongecensureerde versie geven van mijn reden. Sorry dat ik hier zo over spui maar het schrijven hierover helpt me met het uiten van mijn frustraties, vragen en verwerking. Ik wil er niet de nadruk opleggen en dus alleen maar negatief schrijven maar sinds ik hiermee begonnen ben heb ik nog helemaal niet het gevoel gehad dat ik goede handen ben (los van het feit of ik zwanger wordt ja of nee) en heb ik helaas ook dus nog niet zoveel positieve ervaringen gehad. Ik wil niemand angstig maken voor de behandeling en ik snap dat het misschien fijner is om te lezen waarbij men niet zo ingaat op wat tegen zit maar helaas is dit mijn realiteit en mijn gevoel en zo kan het dus ook gaan.
Ik schrijf dit blog als uitlaatklep en als een soort van nawerk voor later of ik nu zwanger wordt of niet. Namelijk ook het teruglezen ervan helpt mij en ook mijn vriend dus vind ik het belangrijk dat ik opschrijf hoe ik me voelde, hoe ik dacht en wat ik meemaakte. Natuurlijk zal er ook best een stuk emotionele reactie zijn want je vecht, hoopt en je wenst iedere dag op een goede werking, ontwikkelingen en uitkomst, neemt het je eigen lichaam kwalijk dat het zo stom doet en waarom je niet gewoon 'normaal' bent en daarnaast de extra hormonen die je dagelijks ingespoten krijgt. Ook hoop ik van mijn verhaal te leren. Misschien minder fel op dingen reageren, niet ieder detail op te schrijven en dus te onthouden, situaties eerder loslaten en misschien ook wel mezelf het minder kwalijk nemen dat mijn lichaam faalt. Ook niet te vergeten mijn mannetje. Ik hoop dat ik hem hiermee toch ook op de een of andere manier steun, hem help met verwerken en/of begrijpen.

Pffff, deze blog is er heel anders uit gaan zien dan dat ik dacht.

Terug naar het onderwerp. Eind december, 3 dagen voor kerst. Ik ben dus weer gestart met de 90 EH en op de echo bleek er helaas weer weinig ontwikkeling te zien. Zondag terug voor controle.
Ook zondag bleek er geen verandering in te zitten. De gyn vond het vreemd dat ik niet ben gestart met de hoeveelheid waarmee ik ben geëindigd. Toen ik zei dat de gyn die het beleid bepaald had gezegd dat de nieuwe cyclus begint met 1 EH lager dan waarmee je bent geëindigd om overstimulatie te voorkomen. Ze keek me aan alsof ze daarvan nog nooit had gehoord. Hoe dan ook moet ik ophogen naar 100EH (daar ben ik de vorige keer dus gestopt) en dinsdag terug. Tijdens deze controle zit ik op cyclusdag 13. Ben benieuwd hoe ik het nieuwe jaar inga, met Pregnyl of spuitend.