zondag 6 december 2015

Pregnyl spuiten voor de 1e keer.

Nou dat heb ik geweten hoor, niet echt een prettige ervaring mee gehad.
De picto’s en het verhaal op Google waren duidelijk, daar lag het niet aan.
Waar het wel aan lag is dat je de 2 ampullen (die van glas zijn!) met de hand moet breken (de bovenkant dan hé) maar in de beschrijving gebruiken ze een breekdingetje waarmee de ampul dus mooi gelijk afbreekt. Maar ja, met de hand lukt dat mooi gelijk breken dus niet. Het gevolg; net alsof je een bierflesje op de rand van de tafel afbreekt. Erg geraffeld dus. Tafel onder glassplinters en niet geheel onbelangrijk; er vielen dus ook glassplinters in de ampul met vloeistof. Oh jee dacht ik toen. Nou toen moest het opzuigen nog beginnen.
De 2e ampul precies hetzelfde verhaal, wel heb ik dit eerst ik een stuk keukenrol gewikkeld omdat anders mijn vingers onder het glassnippers zitten. Vloeistof opgezogen en gespoten in de ampul met poeder. Ik ben er maar vanuit gegaan dat de naald zo dus in dat er heus niet zoveel splinters opgezogen zullen worden. Als dit opgelost is moet je het ook weer opzuigen en dan injecteren. Voor de duidelijkheid, ik heb maar 5000 eenheden en als je 10.000 hebt moet je deze stap dus 2x doen en dan pas injecteren.
Voordat ik het complete goedje opzoog met de spuit heb ik keurig van naald gewisseld want voor het mengen gebruik je een dikke en voor het daadwerkelijk injecteren een dunne. Nu komt het; Omdat de ampul dus niet mooi gelijk was afgebroken kon ik met de korte dunne naald dus niet de volledige hoeveelheid opzuigen. Er bleef dus best een aardig restje (in mijn ogen) zitten. Tja, ik heb geen verdere uitleg gehad en in de beschrijving stond daar ook niets over. Ik denk dat dit dus erg is als ik niet alles kan injecteren. Dus ik besluit de ampul dus nog een klein beetje voorzichtig een beetje verder af te breken zodat ik meer ruimte heb om tot de bodem van de ampul te komen met mn naald. Ik vergeet alleen dat ik de naald dus ook nog vast heb tijdens het breken. Je raad het al; naald gebogen met een flinke braam aan het eind! S**T! En nu? Er zit geen 2e naaldje bij, rechtbuigen en proberen de braam eraf te krijgen lukt niet. Ik kan het restje vloeistof dus ook niet opzuigen hiermee en daarnaast zeker niet in mijn buik duwen. S##T! Waarom ben ik nu ook alleen en waarom is het nu ook zaterdag. GGRRR! Ik besluit de vloeistof die in de spuit zit terug te spuiten bij het overgebleven restje en dan maar van naald te verwisselen. Dus de dikke naald in mijn buik te zetten. Inmiddels tik dus ook de tijd door. Ik kan je vertellen dat die dikke naald echt geen pretje is om door je buik heen te duwen! Maar ja, wat voor keus had ik? Ik kan niet het goedje opdrinken ofzo. Kon ook niet iemand bellen voor advies. En dat spul moest in mijn buik. In de beschrijving staat dat de hele naald in de huid moet, nou dat heb ik met die dikke naald dus mooi niet gedaan! Ik heb hem wel langer laten zitten in mijn buik. Uiteraard bloedde het nadat de naald eruit was. Heb zelfs in de loop van de dag van pleister moeten verwisselen. De plek van het injecteren is de hele dag vrij gevoelig geweest en aan het eind van de avond zat er een mooie vuurrode schijf. Ik ben nu ruim 24uur verder en de ‘pijn’ en de rode schuif zijn er nog. De schijf is qua grootte gelijk gebleven, in de gaten houden dus.

Tjonge tjonge, heb ik weer. Natuurlijk het hele verhaal met foto’s van de ampullen, naalden en mijn buik naar mijn mannetje gestuurd. Hij probeerde me gerust te stellen door te zeggen dat ik het goed heb opgelost en dat de werking heus niet minder zal zijn.
De les hieruit; vragen om een breekdopje en een extra injecteernaaldje. Maar hopelijk is dit niet nodig als je berijpt wat ik bedoel.
Ik zal toch niet mijn 1e kans met injecteren zelf verpruts hebben hé……

Geen opmerkingen:

Een reactie posten