Januari 2016

De eerste follikelecho’s van het jaar, ja meervoud want ik heb er inmiddels alweer 2 in dit nieuwe jaar opzitten. In mijn vorige blog vroeg ik me af hoe ik het nieuwe jaar in zou gaan, nou daar is een antwoord op gekomen. Spuitend. Ik zit nog steeds op de 100EH en moest om de 2 dagen terug voor een echo, direct na de kerst en direct na oud en nieuw. Ik heb zowel aan de linkerkant als de rechterkant van mijn eileiders weer druiventrosjes hangen, veel te veel. Naast het feit dat dit niet de bedoeling is, zijn de follikels ook nog eens te klein. Inmiddels zit ik op dag 19 en is er eindelijk een follikel een beetje aan het groeien. Nog niet de verwachte groeispurt die ik tijdens mijn vorige cyclus met de 100EH had en daarom heeft de gyn in de mijn dossier het advies geplaatst voor 125EH of overstappen naar Menopur. Ik moet maandag weer op controle (dag 21) en dan heb ik de gyn die het beleid bepaalt en ik hoop zo dat ik over mag stappen naar Menopur. Waarom? Omdat dit geen kunstmatig middel is, het hormoon wordt gehaald uit de urine van zwangere vrouwen ( Moeders Voor Moeders) en ik heb daar een goed gevoel bij. Natuurlijk zijn er succes verhalen met Puregon maar bij mij is het steeds een onoverzichtelijk zooitje in mijn eileiders, ik reageer gewoon te heftig erop. Daarnaast heb ik ook geen zin in weer een cyclus van zoveel dagen. Voel me net een proef persoon.
Maandag. Kan ik eigenlijk heel kort over zijn; nog steeds niet veel activiteit. Dosis wordt verhoogd naar 108 en ik krijg geen Menopur omdat de gyn vindt dat dit een te ouderwets middel is en je niet weet of de kwaliteit iedere keer goed is omdat het een natuurlijk product is. Een chemisch product kan je zo maken dat de kwaliteit gelijk blijft is en als je bij Menopur niet reageert, weet je niet of dit door je lichaam komt of omdat de kwaliteit van het product slecht is. De ene keer kan je dus wel reageren en de andere keer niet. Het is te onzeker zegt hij. Ik denk dan; tja, deze reactie heb ik op Clomid en nu dus ook op Puregon dus wat kan het kwaad…. De gyn gaat mij dit niet voorschrijven tenzij Rotterdam anders bepaald. Dat was mijn korte controle. Oh ja, en natuurlijk donderdag weer terug.
Donderdag. Ook weer een heel kort bezoekje. Qua activiteit hetzelfde als maandag, nihil dus. Advies, zelfde eenheden en de maandag weer terug. Als er dan nog hetzelfde is dan wordt de dosis verhoogd naar 116EH.Wat wel bijzonder was, was mijn gesprek met een man in de wachtkamer. Hij was opa van bijna 3 kleinkindjes, zijn dochter is nu zwanger van de 3^e. Zij moest hier zijn voor controle en hij paste even op haar dochtertje. Hij begon dit spontaan tegen mij te vertellen terwijl hij aan de overkant van de ruimte zat en het eigenlijk ook wel vrij vol zat. Zonder aanleiding begon hij te vertellen dat zijn dochter problemen had met zwanger worden en omdat het hier niet lukte is zij naar Rotterdam gegaan. Daar is het met 2 kinderen bij de eerste behandeling gelukt, van de 3^e is zij spontaan zwanger geworden! Ik heb aandachtig zitten luisteren en maar was tegelijk ook met stomheid geslagen. Vond het toch best bizar dat deze meneer uit het niets dit toch best persoonlijke verhaal met mij deelde. Ik heb hem helemaal niets verteld over mijn situatie.
Mijn vriend hoort alles gewoon aan en knikt een beetje tussendoor. Niet uit desinteresse maar dit is gewoon hoe hij doet als ik een heel verhaal vertel. Van ons 2-en ben ik de kletser, op alle gebieden dus als hij op alles verbaal zou reageren dan zijn we samen nog wel even bezig. Ik heb hem de afgelopen tijd niet gevraagd hoe hij erover denkt dat ik nauwelijks reactie heb terwijl de follikels bij 100EH opeens wel groeide. Ik weet dat hij het vervelend vind voor mij en dat hij aftelt tot Rotterdam. Het zit heus wel in zijn hoofd maar hij wil zich er niet door laten leiden en daarom benoemd hij dingen niet zo vaak of komt niet zo vaak op dingen terug. Dit helpt mij wel want deze manier blijf ik er niet in hangen. Door hem krijg ik het gevoel dat alles gewoon doorgaat en dat ik van de rest moet genieten.